بررسی خودرو تارا : تارا یک سدان خانوادگی در کلاس ابعادی C است و به نوعی نسخه ایرانی پژو 301 محسوب میشود. این محصول از نظر پلتفرم، ایمنی، ابعاد، فضای کابین و بسیاری مشخصات دیگر شباهت‌های بسیار نزدیک با نماینده پژو دارد و به همین علت میتواند در میان انبوهی از خودروهای قدیمی روی خط تولید داخلی، به عنوان گزینه‌ای نسبتاً جدیدتر و مدرن‌تر مطرح باشد. به ویژه که روی تارا امکاناتی نظیر کنترل پایداری الکترونیکی هم قرار گرفته که برای هر ماشین امروزی از نان شب واجب‌تر است.
البته پیشرانه TU5 پلاس مورد استفاده از نظر بازدهی حرف چندانی در مقابل موتورهای روز جهان ندارد اما در قیاس با پیشرانه قدیمی TU5 بهبود نسبی را تجربه نموده. همچنین از نظر طراحی هم نقطه ضعف‌هایی در ظاهر و مونتاژ تارا دیده میشود که البته بخشی از این قضیه به سلیقه شخصی افراد بازخواهد گشت. با تمامی این صحبت‌ها میتوان از تارا به عنوان قدمی هرچند دیرهنگام و کوچک اما مثبت و رو به جلو یاد نمود که بعد از سالهای طولانی ما را با محصولی متفاوت و جدیدتر نسبت به خانواده 405 ایران‌خودرو روبرو ساخته است.
نگاهی به داخل تارابرعکس ظاهر اتومبیل که تغییرات بسیاری را تجربه نموده در داخل اتاق همه چیز شبیه به پژو 301 است. البته این به معنی یک ایراد و مشکل نیست اما جا داشت که داخل کابین هم مانند قسمت بیرونی، دست‌خوش تغییرات بیشتری شود تا محصول ایران‌خودرو بیش از پیش حس یک خود منحصر به فرد وطنی را به انسان منتقل کند. با این حال نکات مثبت کابین هم کم نیستند؛ اول از همه اینکه به لطف کپی برداری از نماینده پژو همه چیز به خوبی سر جای خودش قرار گرفته و با یک مجموعه اصولی و ارگونومیک طرف هستیم.
کیفیت متریال مورد استفاده هم برای این رده قیمتی قابل قبول به نظر میرسد و اگر در طول زمان دچار افت شدیدی نشود میتواند مشتریان را تا حدودی راضی نگاه دارد. همچنین به لطف فاصله میان محورهای جلو و عقب مناسب (2652 میلیمتر) جای پا برای تمامی سرنشینان عالی است و به نسبت ابعاد بدنه با فضایی جادار و نسبتاً راحت در داخل اتاق روبرو هستیم. در خصوص صندوق عقب هم محفظه کارآمدی در اختیارمان قرار دارد که نیازهای معمول را پاسخ خواهد داد.
خرید نقد و اقساط خودرو
بررسی طراحی تارازیبایی یک بحث سلیقه‌ای است و تارا هم با سلیقه بسیاری از مردم ما هماهنگی دارد. اما با این حال اشاره به چند مورد در خصوص ظاهر این ماشین خالی از لطف نخواهد بود. اول اینکه خود پژو 301 که به نوعی پدر تارا محسوب میشود نیز از طرح ساده‌ای برخوردار بوده و در غالب یک خودرو کاملاً اقتصادی، حداقل‌ها را ارائه داده است؛ حال ایران‌خودرو سعی نموده با طرحی جدید و متفاوت و حجم‌دهی بعضی قسمت‌ها، به جذابیت‌های ظاهری این سدان کوچک فرانسوی بیفزاید، اما با کمی دقت متوجه میشوید که بخشی از هماهنگی میان اجزاء در این مسیر قربانی شده است. در واقع طراحی 301 علیرغم تمامی سادگی‌هایش از نظر هارمونی میان خطوط و قطعات، شرایط بهتری داشت. نکته دیگر در خصوص چراغهای پیوسته عقبی است.
این سبک چراغها برای ماشین‌های عریض مناسب‌تر به نظر میرسد و حالا روی بدنه کوچک تارا چندان عالی از کار در نیامده. هرچند از یک زاویه دیگر میتوان گفت استفاده از این سبک چراغهای پیوسته میتواند به ماشین‌بازها حس خوبی بدهد زیرا به نوعی یادآورد خودروهای خوش‌نامی نظیر میتسوبیشی گالانت، هیوندای آزرا یا محصولات دوج می‌باشد.
به ویژه که تاکنون هیچ خودرو وطنی با این سبک طراحی تولید نشده بود و از این جهت حس تنوع طلبی مشتریان تا حدودی ارضا میشود. دماغه ماشین هم از حالت خشنی بهره برده که هرچند بی‌نقص نیست اما نسبت به حالت تکراری دنا، فرم متفاوتی ارائه میکند. به صورت کلی میتوان تارا را خودرویی نسبتاً خوش‌قیافه توصیف کرد که هرچند از نظر هارمونی خطوط و زیبایی و تناسب اندام بی‌نقص از کار درنیامده اما میتواند با خودروهای رده قیمتی خودش به رقابت بپردازد و در میان انبوهی از محصولات قدیمی بازار، حس تازگی داشته باشد.