چراغ های جلوی اتوماتیک وسیله ای مدرن در بسیاری از خودروهای امروزی هستند. آنها نیازی به روشن یا خاموش کردن دستی چراغ‌های جلو در اکثر موقعیت‌های رانندگی را از بین می‌برند. نام اتولایت بین خودروسازان متفاوت است، اما آنها خدمات مشابهی را برای راننده انجام می دهند. ویژگی‌های ثانویه آن‌ها یک گزینه چراغ جلوی خودکار را از بقیه متمایز می‌کند. چراغ‌های جلوی خودکار مانند هر چراغ دیگری است که در جلوی خودرو می‌بینید، با این تفاوت که اتولایت ها وقتی خودرو روشن است و هوا تاریک است، بدون نیاز به فشار دادن سوئیچ دستی توسط راننده، به‌طور خودکار فعال می‌شوند. وقتی شرایط روشن باشد و در روز خاموش می‌مانند، اما اگر بعد از ظهر باشد یا مثلاً ماشین وارد جایی تاریک مانند تونل شود، چراغ‌های جلوی خودکار می‌توانند بر اساس آن فعال و غیرفعال شوند. خودروهای دارای چراغ جلوی اتوماتیک در صورت تمایل توسط راننده با کنترل خودرو می توانند به صورت دستی روشن یا خاموش شوند. اما اگر راننده چراغ‌ها را به‌عنوان خودکار مانند پیش‌فرض انتخاب کند (این تنظیم معمولاً به‌عنوان «خودکار» علامت‌گذاری می‌شود)، باید آن‌قدر سریع و هوشمند باشد که بتواند این کار را برای راننده انجام دهد.

کنترل خودکار چراغ های جلو عملکردی است که به طور خودکار چراغ های جلو را کنترل می کند و آنها را با توجه به روشنایی محیط روشن و خاموش می کند. در ژاپن، از آوریل 2020، تمام وسایل نقلیه مسافربری جدید به منظور بهبود ایمنی (قابل استفاده از اکتبر 2021 برای وسایل نقلیه در حال تولید مداوم) باید به این عملکرد مجهز شوند. در حالی که برخی از خودروها مدتی است به این عملکرد مجهز شده‌اند، الزام قانونی این معیار را اضافه کرده است که «این عملکرد را نمی‌توان در حین رانندگی خاموش کرد» و «استانداردهای روشنایی در حاشیه برای روشن کردن چراغ باید به وضوح تعریف شود. ” با این تغییرات، سنسورهایی که روشنایی را تشخیص می دهند اکنون باید به سطح بالاتری از پیچیدگی برسند. عملکرد کنترل خودکار چراغ جلو، روشنایی خارج از خودرو را با یک سنسور روشنایی نصب شده در نزدیکی داشبورد تشخیص می دهد تا روشن و خاموش شدن چراغ ها را کنترل کند. هنگامی که میزان نور دریافتی توسط سنسور روشنایی به زیر سطح معینی می‌رسد، چراغ‌های جلو را روشن می‌کند.

• شرایط ویژه خرید اقساطی خودرو

چراغ‌های جلوی خودکار معمولاً با استفاده از سنسورهای فوتوالکتریک تعبیه‌شده در پانل ابزار، در اطراف پایه شیشه جلو، کار می‌کنند. این حسگرها بیشتر به سطح نور محیطی متکی هستند تا روی دیدی که راننده درک می کند. بنابراین، چراغ‌های جلوی خودکار ممکن است تصمیم بگیرند در مواقعی که راننده فکر نمی‌کند روشن شوند. از طرف دیگر، هنگامی که شرایط تاریک‌تر یا بدتر می‌شود، ممکن است فوراً روشن نشوند، بنابراین رانندگان باید آماده باشند که در صورت تأخیر، چراغ‌های جلوی خود را به صورت دستی فعال کنند. چراغ‌های جلوی خودکار مانند سایر وسایل راحتی خودرو - مانند برف پاک کن‌های خودکار، کمک پارک خودکار و ترمز خودکار اضطراری - در سال‌های اخیر از سرعت توسعه فناوری حسگر توسط سازندگان در سال‌های اخیر بهره برده‌اند.

سوئیچ چراغ یک ماشین کنترل شده با چراغ جلوی اتوماتیک شبیه به سوئیچ یک ماشین با چراغ های جلو معمولی است. سوئیچ چراغ معمولی دارای موقعیت هایی است که "خاموش"، "پارک" و "چراغ جلو" را نشان می دهد. سوئیچ چراغ یک ماشین چراغ جلو دارای موقعیت هایی است که به صورت خودکار، پارک و چراغ جلو نوشته می شود. برخی از مدل‌های خودرو دارای موقعیت «خاموش» هستند، بنابراین راننده می‌تواند هنگام استارت زدن خودرو، عملکرد چراغ‌های جلوی خودکار را دور بزند

چراغ‌های جلوی خودکار اگر به‌صورت استاندارد با خودروی جدیدی که برای خرید انتخاب کرده‌اید عرضه شوند، لوکس کوچکی هستند. اما اگر یک گزینه خودکار نباشد اما بتوانید آنها را به عنوان یک اضافی اختیاری اضافه کنید، چه؟ آیا آنها احساس می کنند سرمایه گذاری ارزشمندی هستند؟  تنها چیزی که احتمالاً تصمیم شما را تحت تأثیر قرار می دهد، در نظر گرفتن هزینه ای است که معمولاً برای اضافه کردن چراغ های جلوی خودکار به یک اتومبیل انتخابی هزینه می شود. قیمت افزودن چراغ‌های جلوی خودکار به خودروی انتخابی شما می‌تواند بسیار متغیر باشد، زیرا ممکن است یک آپشن جداگانه باشد یا به احتمال زیاد به عنوان بخشی از یک بسته آپشن (مثلاً بسته دید پژو) باشد.

این سیستم دارای دو عملکرد است: تشخیص گرگ و میش به طور خودکار چراغ های جلو را هنگامی که نور محیط اطراف شروع به کاهش می کند روشن می کند. قابلیت اتصال برف پاک کن جلو به طور خودکار چراغ های جلو را هنگام استفاده از برف پاک کن ها در هنگام باران روشن می کند. از طریق این دو عملکرد، به نقش چراغ‌های جلو که در شب استفاده می‌شود، این سیستم این امتیاز را می‌افزاید که وسیله نقلیه شما را برای دیگران در هنگام باران یا گرگ و میش بیشتر دیده شود. این عملکردهای اولیه روشنایی "نورپردازی قابل توجه" نامیده می شود. تشخیص گرگ و میش محدوده متمایز سنسورهای معمولی را که روشنایی محیط را اندازه‌گیری می‌کنند، افزایش می‌دهد و دقت را افزایش می‌دهد تا سایه‌های روز را با غروب اشتباه تشخیص ندهد. با تعیین اینکه آیا وسیله نقلیه وارد یک منطقه سایه شده است یا اینکه آیا محیط اطراف تاریک شده است، این سیستم هنگام عبور از سایه از روشنایی خودکار غیر ضروری جلوگیری می کند. علاوه بر این، از آنجا که عملکرد روشنایی خودکار تشخیص می دهد که چه زمانی باید چراغ های جلو روشن شوند، ممکن است چراغ های جلو در زمان های مناسب تری روشن شوند. مثلا، زودتر از زمانی که راننده به صورت دستی آنها را روشن می کرد. قابلیت اتصال برف پاک کن جلو به طور خودکار چراغ های جلوی خودرو را هنگامی که از برف پاک کن ها به طور مداوم در هنگام باران استفاده می شود روشن می کند و باعث می شود خودرو نمایان تر شود.

بر اساس تفاوت در مقادیر متوسط روشنایی و زمان روشنایی بین رانندگی در داخل یک تونل، عبور از سایه یا زیر یک تقاطع مرتفع تمایز ایجاد می کند. علاوه بر این، به منظور از بین بردن روشن و خاموش شدن مکرر چراغ های جلو، سیستم تنظیم شده است که برای مدت بیشتری روشن بماند. اتصال برف پاک کن جلوی جلو تنظیم شده است تا پس از چند بار فعال شدن برف پاک کن ها، چراغ های جلو را روشن کند. پس از روشن شدن، در یک زمان، تقریباً همه چراغ‌های اتومبیل فقط مستقیماً به سمت جلو نشانه می‌رفتند، و شما باید آنها را روشن و خاموش می‌کردید و چراغ‌های جلو را به تنهایی کار می‌کردید. داستان در زیر ادامه دارد امروزه چراغ‌های جلوی خودکار رایج هستند و حتی بسیاری از مدل‌های سطح ابتدایی می‌توانند به‌طور خودکار نور بالا را هنگام تشخیص ترافیک مقابل تغییر دهند. و در میان بسیاری از مدل‌های ممتاز، چراغ‌هایی را خواهید یافت که در هنگام چرخش خم می‌شوند تا بتوانید اطراف را ببینید.

البته هیچ یک از این ایده ها جدید نیستند. جنرال موتورز در اوایل دهه 1950 چراغ‌های جلوی خودکار را به نام چشم خودکار عرضه کرد. حتی قبل از آن، چند خودرو دارای چراغ‌هایی بودند که هنگام چرخش می چرخیدند، از جمله تاکر آزمایشی و بدبخت. اما این سیستم‌های مدرن علاوه بر رایج‌تر بودن، به فناوری بسیار پیچیده‌تری نیز وابسته هستند. چراغ‌های جلوی خودکار امروزی زمانی روشن می‌شوند که سوئیچ در وضعیت «خودکار» باشد و به اندازه‌ای تاریک باشد که به آن نیاز داشته باشد. آنها از یک سنسور فوتوالکتریک استفاده می کنند که معمولاً در بالای داشبورد یا روی شیشه جلو در نزدیکی آینه دید عقب نصب می شود.

در برخی خودروها، دفترچه راهنمای مالک ممکن است به شما هشدار دهد که مواردی مانند کاغذها را روی داشبورد قرار ندهید. به این دلیل است که اینها می توانند سنسور را مسدود کرده و از کارکردن چراغ ها جلوگیری کنند. داستان در زیر ادامه دارد اکثر چراغ‌های جلوی خودکار توسط سازنده تنظیم می‌شوند، اگرچه برخی از آنها به رانندگان اجازه می‌دهند تا قبل از روشن شدن، حساسیت نور را به میزان تاریکی تغییر دهند. بیشتر آنها زمانی که نسبتاً روشن است فعال نمی‌شوند، اما چراغ‌های شما باید روشن باشند، مانند زمانی که باران می‌بارد، بنابراین حتماً در این مواقع آنها را به صورت دستی روشن کنید. البته چراغ‌های روز شما روشن خواهند بود، اما تعداد کمی از آنها چراغ‌های عقب را نیز روشن می‌کنند که سایر رانندگان برای دیدن شما در باران یا برف نیاز دارند. تغییرات اجباری در راه است که به روشنایی جلو و عقب نیاز دارد، اما نه تا چند سال دیگر چراغ های جلوی خودکار به حل دو مشکل کمک می کند. آنها چراغ های روشن تر را در صورت لزوم خاموش می کنند تا از کور شدن سرنشینان وسایل نقلیه روبرو جلوگیری کنند. در عین حال، از آنجایی که وقتی جاده تاریک است، چراغ‌های بالا را روشن می‌کنند، می‌توانند به رانندگانی کمک کنند که همیشه فکر نمی‌کنند آن‌ها را روشن کنند، حتی وقتی می‌توانند روشنایی بیشتری در جاده فراهم کنند. مانند چراغ های جلوی اتوماتیک، سیستم قابل انتخاب توسط راننده است.

معمولاً راننده سوئیچ نور بالا را همیشه روشن می گذارد و دکمه دوم را برای عملکرد خودکار فعال می کند. این سیستم از یک دوربین رو به جلو استفاده می کند که معمولاً در آینه دید عقب یا نزدیک آن نصب می شود. این دوربین چراغ‌ها را تشخیص می‌دهد – نه تنها چراغ‌های جلو، بلکه چراغ‌های عقب خودروهای جلویی، و همچنین چراغ‌های خیابان یا سایر نورهایی که نشان می‌دهند راننده در شهر است و نیازی به نور بالا ندارد. به محض شناسایی چراغ‌های دیگر، سیستم چراغ‌های جلو را خاموش می‌کند و پس از ناپدید شدن نور دوباره آنها را روشن می‌کند. این سیستم خودکار بیشتر برای رانندگی در جاده‌های روستایی یا بزرگراه‌های بدون روشنایی است که در آن مردم معمولاً چراغ‌های جلوی خود را «بیش از حد» می‌کشند – برای اینکه نور پایین‌شان از جلو تا چه حدی روشن می‌شود خیلی سریع حرکت می‌کنند، بنابراین اگر چیزی فراتر از میدان روشنایی خود باشد، نمی‌توانند به موقع توقف کنند.

بینایی در جاده است، مانند یک حیوان. این ایده اصلی پشت چراغ‌های جلوی تطبیقی است که از یک طرف به سمت دیگر یا بالا و پایین می‌چرخند تا منحنی‌ها یا تغییرات ارتفاع را تنظیم کنند. بدون چراغ‌های جلوی تطبیقی، جاده‌ی پیش رو کاملاً روشن نمی‌شود تا زمانی که پیچ را بپیچید و دوباره مستقیم حرکت کنید. از آنجایی که چراغ‌های جلوی تطبیقی   در جهتی که شما می‌پیچید می‌چرخند، دید بهتری از آنچه در پیش دارید دارید و می‌توانید مشکلاتی مانند خودروی متوقف شده یا شخصی که سعی دارد از جاده عبور کند، قبل از اینکه چراغ‌های معمولی آن‌ها را آشکار کنند، ببینید معدود خودروهای قدیمی که دارای چراغ‌های چرخان بودند از اتصال مکانیکی به فرمان برای چرخاندن آن‌ها استفاده می‌کردند. در خودروهای مدرن، آنها توسط موتورهای الکتریکی کوچک حرکت می‌کنند، که به اطلاعات ارائه شده توسط حسگرها واکنش نشان می‌دهند که تعیین می‌کنند خودرو با چه سرعتی حرکت می‌کند و راننده تا چه اندازه چرخ را چرخانده است.

در برخی از وسایل نقلیه، چراغ‌های تکمیلی پیچ‌ها ممکن است روشن شوند تا نور بیشتری به کنار جاده اضافه کنند. موتورها همچنین ممکن است به حسگرهایی واکنش نشان دهند که تعیین می‌کنند خودرو از شیب بالا می‌رود یا شیب، و چراغ‌ها را به سمت بالا یا پایین حرکت می‌دهند تا پرتوها را در یک سطح نگه دارند. البته تکنولوژی همیشه در حال پیشرفت است و یکی از اهداف نورپردازی حذف هر چه بیشتر قطعات متحرک است. آئودی دارای چراغ‌های ال‌ای‌دی کنترل‌شده با رایانه است که می‌تواند به‌طور انتخابی بخشی از چراغ‌ها را خاموش کند، پرتوها را به‌قدری دقیق مشخص کند که راننده بتواند از چراغ‌های جلوی نور بالا بهره‌مند شود، اما هدف‌گیری شود. تا روی رانندگان دیگر تاثیر نگذارند. سایر شرکت ها نیز در حال بهبود چراغ های جلو هستند. هیوندای روی چراغ‌های تطبیقی   با پیکسل‌هایی کار می‌کند که پرتوهای افقی را تشکیل می‌دهند. بخش‌هایی از این چراغ‌ها را می‌توان روشن یا خاموش کرد تا اثر خمشی چراغ‌های جلوی تطبیقی   بدون حرکت فیزیکی لامپ‌ها ایجاد شود. و این پیشرفت‌ها حتی زمانی که خودروها خودشان رانندگی می‌کنند نیز مهم خواهند بود. حتی اگر از چراغ‌ها و حسگرها استفاده کنند و مجبور نباشند یکدیگر را ببینند، باز هم باید برای عابران پیاده قابل مشاهده باشند. چراغ‌های جلو با تکنولوژی بالا و یا غیره، به اطراف می‌چسبند.

افزودن نظر

در حال پاسخ به: [انصراف]

پیشنهاد میکنم پیشنهاد نمیکنم

5 ستاره 4 ستاره 3 ستاره 2 ستاره 1 ستاره

تعداد حروف باقی مانده: 500

  درج نظر